هواپیماهای بدون سرنشین چند روتور:

پهپادهای مولتی روتور در دسترس و مقرون به صرفه هستند و این همان چیزی است که آنها را به گزینه ای محبوب برای کارهایی که نیاز به عملیات دقیق و برد نزدیک دارند تبدیل می کند.
این پهپادها شامل تری کوپتر، کوادکوپتر، هگزاکوپتر و اکتوکوپتر هستند و به خاطر روتورهای متعددشان نامگذاری شده اند.
کوادکوپترها با چهار روتور خود به دلیل تعادل در کنترل و مدیریت، محبوب ترین انتخاب هستند.

مزایا و معایب پهپادهای مولتی روتور:

کوادکوپتر های مولتی روترو حرکت در جهات مختلف، از جمله صعود و فرود عمودی، حرکات جانبی، و چرخش حول محور خود را انجام دهند.
این قابلیت مانور آنها را برای کارهایی مانند عکاسی هوایی و بازرسی نزدیک سازه ها و ساختمان ها ایده آل می کند. با این حال، پهپادهای چند روتور دارای معایبی هستند.
استقامت و سرعت آنها نسبتاً محدود است، که استفاده از آنها را در نقشه برداری هوایی در مقیاس بزرگ یا وظایف نظارت طولانی مدت مانند بازرسی خط لوله یا جاده محدود می کند.

هواپیماهای بدون سرنشین با بال ثابت:

هواپیماهای بدون سرنشین با بال ثابت در طراحی خود شبیه هواپیما هستند و دارای یک بال سفت و سخت است که باعث بالا رفتن می شود.
برخلاف وسایل نقلیه مولتی روتور، آنها برای ماندن در بالای زمین به صورت عمودی به انرژی نیاز ندارند.
انرژی آنها برای پیشبرد آنها استفاده می شود و این همان چیزی است که آنها را در مصرف انرژی کارآمد می کند.
توانایی آنها در پوشش موثر مناطق بزرگ آنها را برای کارهای نقشه برداری گسترده و پروژه های نظارتی در مقیاس بزرگ ارزشمند می کند.

مزایا و معایب پهپادهای بال ثابت:

پهپادهای بال ثابت مخصوصاً برای مسافت های طولانی، نقشه برداری از مناطق وسیع و حفظ پروازهای طولانی بر فراز نقاط مورد علاقه بسیار عالی هستند.
آنها می توانند چندین ساعت در هوا بمانند، در حالی که برخی از مدل ها که با سوخت کار می کنند، می توانند ۱۶ ساعت یا بیشتر در هوا بمانند. با این حال، چالش هایی با این نوع پهپادها وجود دارد.
اول از همه، این پهپادها گران‌تر هستند و به مهارت بیشتری برای کار کردن نیاز دارند و آموزش این پهپادها ضروری است. آنها همچنین به فضا و فضای زیادی برای برخاستن و فرود نیاز دارند
منطقه ای طولانی و عریض مانند باند فرودگاه. به غیر از فضا، آنها همچنین باید به اندازه کافی سریع باشند تا متوقف نشوند.
این بدان معنی است که آنها برای موارد استفاده با سرعت کم مناسب نیستند.

 پهباد هیبریدی بادی ثابت:

پهپادهای هیبریدی VTOL بهترین ویژگی‌های طراحی‌های مبتنی بر بال ثابت و روتور را ترکیب می‌کنند.
پهباد مجهز به روتور بر روی بال های ثابت خود هستند که آنها را قادر می سازد شناور شوند و برخاست و فرود عمودی را انجام دهند.
بهترین کاربرد آنها برای تحویل است، زیرا مزایای ترکیبی آنها آنها را برای تحویل بسته ها در محیط های مختلف ایده آل می کند.

مزایا و معایب پهپادهای هیبریدی بال ثابت:

یکی از مزایای اصلی طراحی VTOL هیبریدی، سیستم خلبان خودکار است که به اپراتور انسانی اجازه می دهد تا تمرکز بیشتری روی ناوبری داشته باشد.

با این حال، این پهپاد VTOL به طور کلی برای مبتدیان مناسب نیست و فناوری پیشرفته آن آن را در میان گزینه های گران قیمت تر در بازار هواپیماهای بدون سرنشین بال ثابت قرار می دهد.